Een week na de modder en kasseien van Parijs-Roubaix hadden de renners van Intermarché-Wanty-Gobert afspraak met de wijngaardpaden van Parijs-Tours (1.Pro, 10/10) deze zondag. De negen aardewegen, vergezeld door zeven korte hellingen in de laatste 50 kilometer, werden in 2018 geïntroduceerd.
Ook al bevond er zich op papier geen enkel obstakel in de oversteek vanuit Chartres richting het eerste wijngaardpad, de wind heeft op 100 kilometer van de finish voor waaiervorming gezorgd. Een groep van 35 renners kon zich van het voorplan van het peloton afscheiden en een tiental kilometer later de vroege vlucht van drie renners inhalen. In de groep vooraan bevonden zich Danny van Poppel, winnaar van Binche-Chimay-Binche vorige dinsdag, en de Belg Loïc Vliegen.
Een nieuw leidend trio werd bij het aanvatten van de wijngaardpaden gevormd, terwijl de achtervolgende groep met een twintigtal renners uit het peloton aangedikt werd. Op deze manier kregen Van Poppel en Vliegen de Belg Tom Devriendt en de Italiaan Andrea Pasqualon aan hun zijde, tot de ultieme beslissing over het voorlaatste en langste wijngaardpad Peu Morier (1,6 km).
In de 10 kilometer die de laatste strook en de aankomstlijn van elkaar afscheidden werd er een kopgroep van vier renners gevormd, waarin Arnaud Démare de snelste was. Daarachter sprintten Danny Van Poppel en Andrea Pasqualon respectievelijk naar de 5e en 8e plaats. De Nederlander sluit zijn seizoen zo af met een zeventiende top 5.
« Deze 5e plaats in Parijs-Tours is een mooie afsluiter van een lange en drukke periode. De wedstrijd brak al vroeg open en ik kon me mooi in de eerste groep handhaven. Aangezien het de eerste keer was dat ik over de wijngaardpaden van Parijs-Tours koerste, wist niet goed hoe zwaar de wedstrijd in werkelijkheid zou aanvoelen. Ik had in de gaten dat mijn concurrenten zich aanvankelijk erg rustig hielden in de kopgroep en gelukkig stemde ik me op hen af, want de finale werd uiteindelijk een echte uitputtingsslag. Maar eenmaal we de laatste helling voorbij waren, wist ik dat ik opnieuw voor een ereplaats zou kunnen sprinten. Deze Parijs-Tours is de apotheose van een fantastische periode na de Ronde van Frankrijk, waarin alles als vanzelf ging en mijn vertrouwen op mentaal en fysiek vlak steeds bleef groeien. De ploeg is ondanks een mindere seizoensstart altijd hard blijven werken en daarom ben ik tevreden dat ik hen de laatste maanden met een reeks overwinningen en ereplaatsen kon belonen. Met deze benen en de goede sfeer in de ploeg had ik nog wel even met mijn seizoen door willen gaan, maar stiekem ben ik toch blij dat ik de komende weken wat stoom kan afblazen. Ik wil het team bedanken voor de twee afgelopen jaren! »
