Precies één week na het afronden van de Ronde van Spanje waarin Odd Christian Eiking en Rein Taaramäe beiden de rode leiderstrui droegen, wisselen ze hun shirt van Intermarché-Wanty-Gobert voor dat van hun nationale ploeg om de kansen van respectievelijk Noorwegen en Estland op de Europese Kampioenschappen (12/09) in Trente te verdedigen. Terwijl Eiking in een zeskoppig team zijn debuut maakt op het continentale kampioenschap bij de elite, komt de kampioen van Estland in het tijdrijden samen met vier landgenoten voor het eerst aan de start sinds zijn deelname aan de eerste editie in 2016. Noorwegen en Estland zijn twee van de 36 deelnemende landen die de hegemonie van de Italianen, winnaars van de voorbije drie edities, op hun thuisfront wensen te doorbreken.
Het parcours van de Europese kampioenschappen, die oorspronkelijk in 2020 in Trente moesten plaatsvinden, spelen zich af in de prachtige natuurlijke landschappen tussen Trente, Monte Bondone en Valle dei Laghi. De wedstrijd voor heren elite, waarin Eiking en Taaramäe in actie komen, sluiten deze zondag een week waarin dertien Europese titels verdeeld worden af. Om 12u30 wordt op de Piazza Duomo met zijn kathedraal en Casa Cazuffi-Rella de start van een slopende wedstrijd gegeven. Het 13,2 kilometer lange lokale parcours in de hoofdstad van Trentino bevat met zijn 250 hoogtemeters geen opvallende hindernissen, maar voorziet weinig rustmomenten en de acht passages over de Povo klim kunnen voor slijtage zorgen. Bovendien wordt dit vooraf gegaan door een 73,4 kilometer lange rit in lijn met net voor het bereiken van het finale circuit de beklimming van de Monte Bondone, een factor die het wedstrijdscenario onvoorspelbaar maakt. De passage over dit skiparadijs in combinatie met de relatief korte wedstrijdafstand van 179,2 kilometer maakt een poging van ver misschien wel mogelijk. Het is dus onzeker of een eenzaat, een kleine of ruimere groep de laatste dalende en technische kilometers richting de Piazza del Donne Lavoratrici zal induiken, waardoor zowel sterke sprinters als rouleurs en punchers mogen dromen van de sterrentrui.
Odd Christian Eiking en Rein Taaramäe schreven in de voorbije ronde van Spanje geschiedenis voor hun land door dagenlang eigenaar van de rode leiderstrui te zijn. Het duo van Intermarché-Wanty-Gobert legt uit hoe ze komende zondag voor een nieuw stukje erfgoed willen zorgen.
« Ik kijk ernaar uit om zaterdag het parcours te verkennen, want ik hoorde dat het me goed moet liggen. Het wedstrijdscenario kan alle kanten op, maar één ding is zeker: we zullen al vroeg in de wedstrijd bij de pinken moeten zijn, want renners als Pogačar kunnen van in de eerste wedstrijdhelft voor een explosie van het peloton zorgen. Dat mag voor ons sterke Noorse team geen probleem vormen, want we hebben verschillende kaarten om uit te spelen. Het thuisfront heeft mijn prestaties in de Ronde van Spanje opgevolgd, waardoor ik deze zondag naast onze kopman Alexander Kristoff op een vrije rol zal kunnen rekenen. Dat is op voorwaarde dat ik me goed voel uiteraard, want ik moet toegeven dat ik de laatste weken wel heel erg diep geweest ben om die 11e plaats in het eindklassement van de Vuelta in de wacht te slepen! Enkele dagen rust kunnen echter wonderen doen en ik vertrouw er dan ook op dat mijn benen deze zondag weer voor me klaar staan! »
« Na de fantastische Ronde van Spanje voel ik me zeer gelukkig en kan ik ontspannen naar het Europese kampioenschap toeleven. Ik ben immers geen topfavoriet, maar verkeer wel in bloedvorm en ik heb een grote ambitie. Ons team is zich bewust over zijn capaciteiten, dus moeten we onze wedstrijd op de grote blokken afstemmen en van onze intelligentie onze kracht maken. Het wedstrijdverloop lijkt onvoorspelbaar, maar ik vermoed toch dat de sterke landen de laatste 40 kilometer zullen afwachten om een selectie te maken. De meeste teams hebben namelijk snelle mannen mee die het in een sprint kunnen afmaken. Het was op een gelijkaardig parcours met middelmatige moeilijkheidsgraad in Richmond dat ik mijn beste resultaat ooit op een internationaal kampioenschap behaalde. In een sprint met een uitgedund peloton werd ik toen 14e op dat Wereldkampioenschap. Mijn voorbereiding was ideaal en de vermoeidheid van de Vuelta sluipt stilaan uit de kleren, dus niks staat me in de weg om zondag in de finale op de verrassing te spelen! »
