Na het veroveren van de leiding van het klassement in de tiende etappe van de Ronde van Spanje (2.WT, 14/08-5/09)schitterde Odd Christian Eiking deze woensdag in zijn rode tuniek op de eerste startrij in Antequera. Met haar 133 kilometer was de elfde etappe de kortste rit in lijn in deze Vuelta, een parcours dat in 2013 al eens eerder voorgeschoteld werd. Met de Puerto de Locubin (8,8km aan 5%) in de diepe finale als enige gecategoriseerde beklimming was de rit net als daags voordien geschikt voor vluchters. Echter, Intermarché-Wanty-Gobert en de teams van Primoz Roglic en Michael Matthews sloegen de handen in elkaar om het vijf vroege vluchters moeilijk te maken om voor ritwinst te gaan, al spartelde Magnus Cort tot in de laatste hectometers tegen.
Op de top van de Puerto de Locubin op 8 kilometer van de streep handhaafden de Noor Odd Christian Eiking en de Zuid-Afrikaan Louis Meintjes zich in de eerste groep van een volledig uit elkaar gevallen peloton. Via de afdaling ging het vliegensvlug richting de steile en explosieve aankomst in Valdepeñas de Jaén, waar de Vuelta dit decennium al vier keer zijn opwachting maakte. De favorieten kropen al van bij de voet uit hun schild om op de steile stroken van meer dan 20 procent voor de overwinning te vechten. Uiteindelijk toonde Primoz Roglic zijn overmacht, Odd Christian Eiking deed de klok 11 seconden later stoppen en was daarmee goed voor de top 10. Hij finishte ter hoogte van Guillaume Martin, zijn naaste belager voor het algemene klassement en behield de rode leiderstrui. Ook Louis Meintjes volgde in het spoor van de favorieten en klimt naar de 14e plaats in het voorlopige klassement, daags voor de twaalfde rit met start in Jaén. De 175 kilometer lange etappe kent een snelle beginfase in dalende lijn richting een eerste passage aan de finish in Córdoba.Van daaruit moeten in de laatste 65 kilometer een klim van derde en van tweede categorie beklommen worden.
Ondanks de lastige rit heb ik enorm van mijn eerste dag in de rode trui genoten en ik ben gelukkig dat ik erin slaagde om dit puur plezier met een dag te verlengen. Het was best een moeilijke rit, iets zwaarder dan ik verwacht had, vanwege de wind in de rug en de motivatie van enkele teams in het peloton om voor de ritzege te strijden. Het is me goed gelukt om het tijdsverlies te beperken en bovendien sprintte ik de laatste meters nog naar een top 10, net voor mijn grootste concurrent voor het klassement Guillaume Martin. In de finale had ik me vooral op hem en Primoz Roglic gefocust. Ik bekijk de situatie dag per dag en zal er morgen samen met mijn team opnieuw alles aan doen om de trui te behouden!
