De Italiaan Lorenzo Rota, liefhebber van eendagskoersen, heeft zich deze woensdag onderscheiden in de Giro della Toscana (1.1, 15/09), de opener van het bal der Italiaanse eindejaarsklassiekers. De 191 kilometer lange beproeving liet de renners in twee ronden rond Pontadera (Pisa) fietsen. De eerste ten zuiden van de stad was redelijk vlak, terwijl de noordelijke lus met de Monte Serra (8,4 km aan 7%) twee keer herhaald werd.
Het was na de eerste passage over de Monte Serra, waar de vroege vlucht ten dode opgeschreven werd, dat Lorenzo Rota koos om te anticiperen door met twee Colombianen van EF ten aanval te trekken. Daarna was de Italiaan bergop bij de beteren, waardoor hij zijn plaats in een groep van een twintigtal renners over de tweede passage van de Monte Serra met de top op 25 kilometer van de finish makkelijk verdedigde. Achter winnaar Valgren en achtervolger De Marchi, die zich in de laatste vlakke kilometers konden afscheiden, sprintte Rota naar de 2e plaats in de achtervolgende groep om 4e in de wedstrijd te worden.
« Ik voelde me metaal en fysiek weer fris na een weekje rust aan het einde van een zware periode met dee Ronde van Frankrijk, San Sebastian en de Ronde van Polen. Daarna ben ik twee weken op hoogte gaan trainen in Tignes, waar ik het accent op het klimwerk en krachttraining gelegd heb. Die trainingen zijn zeer gunstig geweest voor mijn terugkeer in competitie vandaag. De finale was tactisch niet makkelijk vanwege het overwicht van de renners van EF. Elk om beurt trokken ze ten aanval en het was onmogelijk om op de pogingen van alle vier de renners te reageren. Samen met Valerio Piva beslisten we dan ook om op de sprint te focussen en uiteindelijk eindigde ik dicht bij het podium. Ook al was een beter resultaat mogelijk geweest, ik ben tevreden over mijn prestatie vandaag en kijk uit naar de volgende wedstrijden. »
« Ik heb vandaag een zeer sterke Lorenzo Rota aan het werk gezien. Hij kwam als derde boven bij de eerste beklimming van de Monte Serra en trok daarna in de aanval. Ondanks het gezelschap van Higuita en Uran vreesde ik dat de ontsnapping weinig kans op slagen had. Ik maande Lorenzo dan ook aan om rustig te blijven. Ook tijdens de tweede beklimming van de Monte Serra was onze Italiaan bij de beteren nadat Jérémy Bellicaud hem in een goede uitgangspositie bracht. Voor Jan Hirt scheelde niet veel om ook met de eerste groep over deze lange en steile beklimming te kunnen. Er werd in de finale veel aangevallen, maar vanwege de lange afstand tot de finish kozen we met Lorenzo om op de sprint te mikken. Met zijn 4e plaats heeft hij nogmaals bevestigd dat hij over uitstekende benen beschikte! »
