Deze vrijdag vanaf 5u (13u lokale tijd), begonnen Dries De Pooter en Madis Mihkels in de regen aan de wedstrijd voor de wereldtitel bij de beloften op een parcours van 169,8 kilometer, verdeeld over tien ronden met de helling Mount Pleasant (1,1km aan 8,8%).
Een jaar na zijn bronzen medaille voor Estland in de titelstrijd bij de junioren, kwam Mihkels erg dicht bij een herhaling van deze prestatie. Op 19-jarige leeftijd stelde de Est heel wat maturiteit ten toon, door één van de weinige overlevende sprinters te zijn op het selectieve parcours in de straten van Wollongong.
Achter de ontsnapte Federov (Kazakhstan) en Vacek (Tsjechië) eindigde Madis Mihkels tweede van het peloton. In de sprint voor de bronzen medaille werd hij met één wiel voorafgegaan door de wereldkampioen in het tijdrijden, Wærenskjold (Noorwegen).
Zijn ploeggenoot van Intermarché-Wanty-Gobert Matériaux Dries De Pooter, die België voor het eerst vertegenwoordigde op een wereldkampioenschap, deed zijn deel van het werk voor zijn kopmannen door bijvoorbeeld in het laatste wedstrijduur de aanvalspogingen te controleren. Hij beëindigde de wedstrijd op de 46e plaats.
« Voorlopig heerst er vooral een gevoel van ontgoocheling, want ik eindigde niet ver van een medaille. Maar later zal ik met tevredenheid op deze prestatie kunnen terugblikken. Mijn eerste wereldkampioenschap bij de beloften was van bij de start een nerveuze wedstrijd. Na het vermijden van verschillende valpartijen volgde het moeilijkste moment in de koers op anderhalve ronde van het einde, toen er op Mount Pleasant hard doorgetrokken werd. Ondanks het hoge tempo kwam ik maar even in moeilijkheden, in de afdaling kon ik het kleine kloofje meteen weer dichten. In de slotronde kon ik aanklampen en voor de bronzen medaille sprinten. Ik ben gelukkig met mijn goede vorm, ik kijk uit naar mijn twee volgende wedstrijden met Intermarché-Wanty-Gobert, de Coppa Bernocchi en Gran Piemonte. »
