Deze maandag heeft Rein Taaramäe Intermarché-Wanty-Gobert Matériaux een schitterende ritoverwinning in de Ronde van Spanje (2.WT, 14/08-5/09) geschonken. Voor de Belgische ploeg is het het vierde succes van het seizoen. De derde rit in de Ronde van Italië zit nog vers in het geheugen van menig wielerfan. Taco van der Hoorn verraste vriend en vijand door vanuit een kopgroep van acht renners als enige het peloton voor te blijven en het Belgische team in zijn eerste Giro een etappezege te bezorgen. Drie maand later heeft de geschiedenis zich op het Iberische schiereiland herhaald. Rein Taaramäe koos in deze derde rit na de start in Santo Domingo de Silos voor een vroege vlucht bestaande uit acht renners. Het peloton liet de vluchters in deze 202 kilometer lange rit een voorsprong tot 9 minuten nemen op de wegen waar de Est sinds zijn overwinning in de Ronde van Burgos in 2015 een speciale affiniteit mee heeft. Het werd spannend toen het gat tussen de leiders en het peloton in de laatste 30 kilometer smolt als sneeuw voor de zon. Taaramäe bleef echter ijzig koel, liet enkele aanvallen in de kopgroep aan zich voorbijgaan en wachtte tot de slotklim om uit te pakken. De top van de Picon Blanco wachtte na een beklimming van 7,6 kilometer aan een gemiddeld stijgingspercentage van 9,1 procent in de mist. De Est versnelde gelijkmatig tot hij op de steile stukken Kenny Elissonde en Joe Dombrowski van zich afschudde en als enige renner van de vroege vlucht overbleef. De 34-jarige ex-ritwinnaar in de Giro en de Vuelta vocht voor elke seconde ten opzichte van de sterkste renners in het peloton en pakte op de top van de steile slotklim een driedubbele slag. Naast de ritoverwinning schonk hij zichzelf eveneens de rode leiderstrui en de leidersplaats in het bergklassement. Deze dinsdag zal Taaramäe zijn rode uitrusting 163,9 kilometer lang tonen op de wegen tussen El Burgo de Osma en Molina de Aragon.
Deze overwinning komt niet geheel onverwacht, want ik voel me erg goed en gisterenavond heb ik het samen met onze slimme sportdirecteur Valerio Piva uitvoerig over deze opportuniteit gehad. Ik won al eerder ritten in de Ronde van Italië en in de Ronde van Spanje, maar droomde ervan om te weten hoe het voelde om een leiderstrui in een Grote Ronde te dragen. Dit voorjaar was ik er in de Ronde van Italië al dicht bij toen Dombrowski de rit won. Ook bij mijn etappezege in de Giro in 2016 was de Amerikaan al in de kopgroep aanwezig. Op 34-jarige leeftijd liggen er niet veel mogelijkheden meer te wachten op mij, dus startte ik deze ochtend met een duidelijke missie. Deze overwinning was mogelijk omdat ik heel veel zelfvertrouwen had vandaag. Onze kopgroep bestond uit acht sterke renners en vooral Elissonde en Dombrowski zag ik als mijn grootste concurrenten. Het is echter niet de eerste keer dat me in deze situatie bevond en die ervaring maakte me sterker. De grote hamvraag was of het peloton grote honger naar de ritzege had of niet. Dit is fantastisch, ik ga er echt van genieten de komende dagen!
