Aanvankelijk gepland in de provincie Luik en vervolgens geannuleerd, werd de tweede etappe van de Tour de Wallonie uiteindelijk georganiseerd op het racecircuit van Zolder. De renners moesten 30 ronden van 4 kilometer afleggen, waardoor dit de kortste etappe van het evenement was sinds het begin van de 21e eeuw (tijdritten niet meegerekend). Drie tussensprints, gesitueerd na 8, 16 en 24 ronden, leverden elk bonificatieseconden op.
En het was juist de Belg Quinten Hermans, 7de in het algemeen klassement bij de start dankzij de bonificatieseconde verworven de dag ervoor, die onmiddellijk aanviel met zes andere renners in een ontsnappingspoging, die succesvol bleek te zijn. Hermans deed het opnieuw goed: hij won de eerste tussensprint en werd tweede in de volgende, wat hem nog eens vijf bonificatieseconden opleverde.
De kopgroep werd op een minuut van het peloton gehouden, maar viel uiteen en de ontsnapping van Quinten Hermans eindigde nog voor de derde tussensprint. De Intermarché-Wanty-Gobert ploeg, de hele dag verenigd rond Andrea Pasqualon, bereidde zich voor op de verwachte sprint. De Italiaan werd vijfde aan de finish, terwijl de overwinning naar Jakobsen (Deceuninck) ging. Na een productieve dag klimt Quinten Hermans naar de 5e plaats in het algemeen klassement.
Ik ben heel blij dat ik vandaag nog vijf bonificatieseconden kan pakken zonder al te veel energie te verspillen. De Tour de Wallonie wordt vaak beslist op enkele seconden, zoals ik zelf heb ervaren door 3 jaar geleden de eindzege te verliezen op slechts één seconde. Wetende dat we een sterke ploeg hebben, met renners als Loïc Vliegen en Odd Eiking die al eens gewonnen hebben in de TRW, zal ik waarschijnlijk iets meer in de verdediging kunnen rijden. We hadden een vreemde racedag op dit circuit. Het is niet gemakkelijk als je gewend bent om op open wegen te racen, maar gezien de omstandigheden is iedereen blij dat hij kan racen.
